Najkrótsza i jednocześnie najprostsza definicja podatku CIT mówi, że jest to podatek bezpośredni, który płacą osoby prawne od uzyskanych dochodów lub (w niektórych przypadkach) od uzyskanych przychodów.

Wersja rozszerzona mówi, że CIT jest podatkiem dochodowym od osób prawnych, którego podatnikami są nie tylko osoby prawne, jak sama nazwa na to wskazuje, ale także:

– jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek cywilnych, partnerskich, jawnych, komandytowych i komandytowo-akcyjnych

– spółki kapitałowe w organizacji, tzn. przed uzyskaniem wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego

– grupy kapitałowe, tzn. grupy co najmniej 2 spółek spełniających warunki określone w art.1 a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podstawę opodatkowania podatku dochodowego od osób prawnych stanowi osiągnięty dochód, pomniejszony o koszty jego uzyskania w roku podatkowym.

Od 1 stycznia 2004 roku obowiązuje korzystna stawka podatkowa w wysokości 19%, która pozwala na znacznie tańsze inwestowanie. Mimo tych 19% ustawa przewiduje również stawkę 50% (tzw. sanacyjną), która stosowana jest w przypadku zaniżenia wysokości zobowiązania podatkowego przez podmioty ze sobą powiązane.

Rozliczenia, a więc złożenia podatku CIT należy dokonać w terminie do końca trzeciego miesiąca następującego po roku podatkowym, za który zeznanie jest składane. Podatnicy, dla których rok podatkowy pokrywa się z kalendarzowym, powinni złożyć wypełnione zeznanie podatkowe do końca marca. Należy podkreślić, że w zeznaniu podatkowym powinna znaleźć się informacja o wysokości osiągniętych dochodów lub strat. Zazwyczaj podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych zobowiązani są także do załączenia rachunku wyników łącznie z opinią i raportem audytora, bilansu oraz odpisu uchwały walnego zgromadzenia.