W obrocie finansowym wymienia się dwa dokumenty, które są bardzo często ze sobą mylone – faktura korygująca i nota korygująca. Błędy na fakturach zdarzają się bardzo często, zawsze muszą być poprawione przez sprzedawcę lub nabywcę. Kiedy zatem należy wystawić notę korygującą, a kiedy można wysłać fakturę korygującą? Postawą do ich rozróżnienia jest to, kto ma uprawnienia do wystawienia.

Faktura korygująca

Fakturę korygującą może wystawić wyłącznie sprzedawca. Wymienia się 2 rodzaje faktur korygujących. Pierwszy – faktura korygująca dane formalne (sprzedawca wystawia je w przypadku błędów formalnych, np. dotyczących adresy, NIP-u); nie jest ona jednak księgowana, ale jedynie podpisana do faktury pierwotnej.  Drugi – faktura korygująca pozycje faktury, którą sprzedawca wystawia w przypadku błędów w cenie lub stawce VAT; jest ona podpinana do nieprawidłowo wystawionej faktury.

Ważne jest to, aby faktura korygująca zawierała informacje typu: „Faktura korygująca” lub „Korekta”, kolejny numer oraz datę wystawienia dokumentu, przyczynę korekty oraz informacje dotyczące termin płatności.

Nota korygująca

Notę korygującą może wystawić nabywca faktury w sytuacji gdy dokument posiada błąd. Dotyczy to jednak następujących elementów opisowych, które powinny znaleźć się na każdej fakturze: nieprawidłowo wpisany adres sprzedającego lub kupującego, niewłaściwy NIP,  nieprawidłowo podane daty sprzedaży, odbioru lub terminu płatności, złe oznaczenie usług. Gdy błędy na fakturze dotyczą promocji, upustów lub obniżki po wystawieniu faktury lub zwrotu towaru. To samo dotyczy błędów rachunkowych po stronie wystawiającego fakturę, np. pomyłkowe wyliczenie stawki VAT.