Mówi się czasem, że podstawową zasadą aspirującego inwestora powinno być proste założenie: inwestować w instrumenty, które się rozumie. Jednakże patrząc na strony internetowe poświęcone inwestowaniu można zauważyć, że mimo swojej rosnącej popularności, fundusze inwestycyjne i ich definicja są ciągle pewną niewiadomą nawet dla osób, które ogólnie znają ten termin. Ba, nieraz i klienci już inwestujący szukają informacji, co to jest fundusz inwestycyjny (przeczytaj). Po części wynika to z dość dynamicznej specyfiki pojęcia, które wprowadzono już XVIII wieku w Holandii. Generalna zasada pozostaje taka sama: pośrednik zbiera pieniądze w funduszu od różnego typu inwestorów i obraca nimi według własnej ekspertyzy.

Obecnie często mówi się zwłaszcza o funduszach, z których pieniądze inwestowane są przede wszystkim na giełdzie (ale warto pamiętać. Przyczyną jest to, że giełda nadal przechodzi przez złoty okres, a średnie dywidendy sięgać mogą spokojnie 5%, zazwyczaj zawierając się w widełkach 2%-5%. To oznacza możliwość większego zarobku, niż w przypadku lokat, nadal dość niskich, a także i obligacji. Oczywiście, gra na giełdzie niesie za sobą większe ryzyko. Jednak jeśli inwestuje się różnorodnie, nie jest ono tak duże, bo o ile pojedyncza firma może wpaść w kłopoty pod względem wyceny, tak załamanie całej giełdy naraz jest niezwykle rzadkie. Od stuleci istnieje prawidłowość, że indeksy rosną, co oznacza, że w długiej perspektywie giełda powinna być zyskowna, i to na poziomie około 7% rocznie. Jeśli inwestuje się na giełdzie w krótkim terminie, prawdopodobieństwo zysku oczywiście nie przekracza znacznie 50% – niemal równie dobrze można stracić. Jednak już inwestowanie przez rok daje znaczącą szansę na zysk, około 75%. Z kolei inwestowanie na przestrzeni 10, a zwłaszcza 20 lat czyni stratę na giełdzie niemalże matematycznie niemożliwą. Właśnie z tej racji, że ogólny trend indeksów jest wzrostowy – przy zachowaniu różnorodnego portfela inwestycyjnego, można by wręcz powiedzieć, że sama matematyka wykonuje pracę za inwestora – wartość akcji wzrośnie. A to jeszcze przed dodaniem wypłacanej rokrocznie dywidendy. Oczywiście, nie każdy ma ochotę poświęcać pieniądze, by cieszyć się zyskiem za 20 lat. Jest to kwestia osobistego wyboru. Duże fundusze mogą sobie jednak pozwolić, by działać w takiej perspektywie.

Wiedza o tym, co to jest fundusz inwestycyjny, powinna przede wszystkim opierać się na znajomości kosztów i dokładnej struktury wypłat, które mogą być zależne od oferty. Przykładowo: fundusz może wypłacać klientom dywidendy, tak jakby sami inwestowali w dane firmy. Znajomość giełdy zazwyczaj nie jest potrzebna, jako że to pośrednik na niej działa. Klient musi głównie pamiętać, by nie inwestować zbyt dużych kwot w sytuacji, gdy nie może sobie pozwolić na ich stratę i na przykład za rok może ich pilnie potrzebować – w długiej perspektywie, inwestowanie „nadwyżek” powinno jednak wyjść tylko na plus dla domowego skarbca.